Bu yıl ikinci defa katıldığım Runtalya organizasyonunda ilk defa maraton kategorisinde, 4 saat 2 dakika 20 saniyede koştum. Geçen sene yarı maraton koştuğum için parkurun tamamını görmemişti. Daha önce herhangi bir yarışa katılmadığım için de organizasyon hakkında yorum yapamamıştım. Geçen seneki yarı maratonla ilgili yazımı buradan okuyabilirsiniz.
Maraton Kayıt ve Makarna partisi
Maratona kaydımı aylar önce internet üzerinden yaptım, yarıştan bir hafta öncesine kadar da kontrol etmek aklıma bile gelmedi. Evraklarımı almak için Cumartesi günü Terracity'e gittiğimde 10k ve yarımaraton masalarının önünde ciddi bir yoğunluk vardı fakat maratona katılım az olduğu için yaklaşık 10 dk içinde tüm işlemleri hallettim. Bu sene verilen çanta ve t-shirtü beğendiğimi söyleyebilirim, özellikle "v" yaka olması çok daha iyi bir fikir olmuş. Çantanın ise omuz askılı olması oldukça kullanışlı.
Bir ara DM'den arkadaşım olan Fatih'le-bir ay kadar önce beraber koşmuştuk, karşılaştık ayaküstü biraz sohbet ettikten sonra önce falezlerde son bir koşu yaptım, daha sonra da makarna partisini ziyaret ettim.
Makarna partisinden sonra ivedi olarak Rixos otele geçip burada yapılacak olan AKUT sunumuna katıldım. Akut tarafından verilen atlet ve bandanayı aldıktan sonra dinlenmek için eve geldim.
 |
| Finiş Anı |
.jpg) |
| Finiş |
Arabaya park yeri bulmakta sorun yaşayınca yarışa 10dk kala ancak start noktasına ulaşabildim. Son bi fotoğraf çekip, muzumu yiyene kadar start verildi. Kalabalıkla birlikte yavaş yavaş start noktasını geçtikten ancak bir süre sonra saati başlatmak aklım geldi (yaklaşık 200m lik bir fark oldu). Yarışın ilk bölümüde Giresun'dan gelen kuzenim Engin Abi ve maraton klübünün diğer üyeleriyle beraber koştuk. Yaklaşık 5k kadar beraber gittik. Aslında stratejimi ilk 2k hafif bir tempoyla koş, daha sonra 5:40/k tempoyu yarışın sonuna kadar koru şeklinde planlamıştım fakat hem yoğun kalabalık hem de sohbet buna engel oldu. Daha sonra onlardan ayrılıp hızımı arttırmaya başladım. Yaklaşık 1k sonra DM'den Kerem Sadi'yi tanıdım. Antremanlarını takip ettiğim için yaklaşık olarak benimle aynı sürede koşmayı planladığını biliyordum (Nitekim 40.km kadar beraber koştuk.) Selam verdim ve beraber koşmaya başladık. Kısa bir süre sonra Dedeman otel virajında eşimi ve arkadaşım Ersin'i görünce oldukça şaşırdım, yarış süresince çeşitli noktalarda karşımıza çıkıp fotoğraflarımızı çektiler.(ilk defa bir yarışta bu kadar çok fotoğrafım oldu.) 17k tabelasını gördüğümüzde saatimle arada 1k lık fark görünüyordu koşan başka arkadaşlarla da durumu teyit edip, maraton dönüş noktasındaki hakemlere bildirdik fakat dönüşte maalesef düzeltilmediğini gördüm. Yarı maraton noktasını 2:02:05 gibi bir sürede döndük bu bölümde hava açmaya başladı. Planım, hızımı Güzeloba yokuşuna kadar sabit tutmak, yokuşta da mümkün olduğunca adım sayımı ve ritmimi bozmadan sadece adım uzuluğumu azaltarak tırmanmaktı.(Bu konuya daha sonra değineceğim) Yokuşun sonuna geldiğimizde genel bir sistem kontrolu yapıp planın işe yaradığını sevinerek fark ettim. Rahat bir tempoyla Düden köprüsünü de geçince bir ara 4 saatin altına bile ineceğime inanır gibi oldum. Ama bir taraftan da meşhur duvara çarpma korkusu aklımı kurcalıyordu. 30k dan sonra sohbet yavaş yavaş azaldı ve kendi içimize dönmeye başladık. Yol boyunca son 5-6k de tempoyu arttırırız gibi konuşmuştuk, fakat sadece korumaya karar verdim. Kerem'den de teklif gelmeyince onun da aynı görüşte olduğunu anladım. 40k civarında hızımı biraz arttırdım ve dalağımda bir ağrı başladı, bir karar vermem gerekiyordu ya yavaşlayıp geçmesini bekleyecektim ya da ağrıya yaklaşık 10dk katlanıp yarışı bitirecektim. Ben ikincisini seçtim ve hızımı arttırdım bir süre sonra ağru yok oldu. Bu bölümde artık tek düşündüğüm finiş noktasıydı. Yokuştan aşağıya doğru koşarken temiz ve fotojenik bir finiş olması için elimden geleni yaptım :) Sonuçta en iyi maraton derecemi yapmış, bir önceki derecemi 24dk geliştirmiş oldum. Havanın çok iyi olmasının ve parkurun İstanbul'a göre nispeten düz olmasının da tabi büyük etkisi var, yine de insanın hazırlıklarının meyvesini toplaması çok güzel bir duygu.
 |
| Runtalya 2013 koşu tempom |
Finiş çizgisini geçer geçmez madalya takılması, suların da oldukça yakın bir yerde olması çok iyi oldu fakat erzak torbası olduğunu koşu gazetesindeki şu yazıdan öğrendim. Bu konuda bir uyarı vb birşey olsa iyi olurdu. Geçen yarışlarda hep içinde kalan masaj yaptırma isteğini tatmin edebilmek için kaskatı bacaklarla cam piramite yürümek biraz zahmetli olsa da, bu zahmete değdiğini açık yüreklilikle söylemeliyim.
Kısaca; Runtalya maratonu benim için oldukça tatmin edici ve keyifli geçti. Hem en iyi maraton derecemi koştum,hem yarışın ikinci bölümünde geçen seneki yarı maraton derecemi yakaladım, hem de masaj yaptırdım ve önümüzdeki yaz boyunca yapacağım antremanlarda bana eşlik edecek kadar pozitif enerji topladım.
AKUT yararına yaptığım ilk koşu olduğu için benin için anlamı ayrıca büyük oldu. Yarışa sadece birkaç gün kala tanıtıma başlayabildiğim için pek bir kaynak yaratamasam da, çevremdeki insanlara AKUT'un varlığını bir kez daha hatırlatmış oldum. Daha sonraki kampanyalar için de deneyim kazandım.
Hoşuma gitti
Su istasyonları yeterliydi
Adım Adım ve diğer Akut koşucularıyla selamlaşmak güzeldi
Çanta ve tshirtü kullanmaya başladım
Daha iyi olabilirdi
Son haftaya kadar şehirde hiç tanıtım yapılmadı
Halk desteği her zamanki gibiydi
Erzak çantası varmış...
Alıveriş merkezinin yanında caddeye bakarak makarna yemeyi garip buluyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder