Hafta sonu uzun koşusunu Cumartesi günü yapınca pazar günü boşa çıkmış oldu. Sabah Luda'nın ilk 5k denemesine eşlik ettim. Daha sonra sıkı bir kahvaltı yapıp yola koyulduk. Planımız, daha önce önünden defalarca geçip ziyaret etme fırsatı bulamadığımız Karain Mağarasını, Antalya Kent Ormanı ve Antalya Büyükşehir Belediyesi Hayvanat Bahçesi ve Doğa Parkını gezmekti, fakat dönüşte vaktimiz kalmayınca Kent Ormanı ziyaretini başka sefere bıraktık.
Karain Mağarası
Antalya'nın 30km kuzey batısında bulunan Karain Mağarası Anadolu'nun en eski yerleşimlerinden biri. Denizden 430, önündeki ovadan ise 130 mt yükseklikteki mağaraya gişe binasının yanındaki patika-merdiven karışımı bir yoldan yaklaşık 15-20 dk tırmanarak ulaşılıyor. Giriş 5TL/kişi fakat müzekart sahiplerinin herhangi bir ödeme yapması gerekmiyor. Dilerseniz görevli ingilizce broşürlerden veriyor, biz gittiğimizde diğer dillerdekilerden ellerinde kalmamıştı.
Mağara 5 gözden oluşuyor, oldukça karmaşık bir yapıyla bir birine bağlanan bu gözlerden iki tanesine giriş yol. İçeri girerken sağ tarafta kazı çalışmaları devam ettiği için kordonla çevrilmiş. burada en çok dikkatimi çeken kazı yapılan alanda derinliğin 5-6mt den fazla olması idi. Daha sonra okuduğum kadarıyla 11mt derinliğe ulaşılan yerler varmış. Bunun sebebi uzun süre iskan edilen mağarada yıllar boyunca toprağın birikmesiymiş. Konuyla ilgili detaylı bilgi almak isteyenler buradan Antalya müzesi resmi sitesine ulaşabilirler.
Tepeden aşağıya indikten sonra giriş kapısının yakınlarındaki çeşmenin yanında çay içip piknik yaptık. Dönüş yolunda Döşemealtı üzerinden oldukça rahat bir şekilde Hayvanat bahçesine ulaştık.
Antalya Büyükşehir Belediyesi Hayvanat Bahçesi ve Doğa Parkı
Hayvanat Bahçelerinin oldukça hüzünlü yerler olduğunu düşünmüşümdür. İnsan veya hayvan, bir canlının özgürlüğünün kısıtlanması ve demir parmaklıklar ardında sergilenmesinin eski zamana ait bir eğlence olduğunu düşünüyorum. Zira günümüzde görmek istediğiniz her hangi bir hayvana ait herhangi bir bilgiyi internet vasıtasıyla edinmek mümkün. Bu düşüncelerle ana kapıdan içeriye girdiğimizde görevli araç başına 10TL giriş parası ödememiz gerektiğini söyledi (yaya girişi 5TL, öğrenci ücretsiz). Girer girmez dikkatimi çeken ilk şey ormanın içindeki çok yüksek sesili müzik ve yoğun araç trafiği oldu. Hayvanat bahçesiyle ilgili bir sürü şey duymuş ve okumuştum. Hatta bu alanda dağ bisikleti yarışlarının da yapıldığını biliyordum ama bunca zamandır yolumuz bu tarafa hiç düşmemişti. Diğer yandan en son hayvanat bahçesi ziyaretimin 10'lu yaşlarda Gülhane Parkı'nda olduğunu düşünürsek tam olarak neyle karşılaşacağımı da bilmiyordum.
Park oldukça büyük bir alana kurulmuş- resmi kayıtlara göre 400 dönümün üzerinde. Hayvanlar için ayrılan alanlar beklediğimden çok daha genişti. Hayvanlar türlerine göre pavilyonlara ayrılmış ve ziyaretçiler bu alanlar arasında belli bir rotaya bağlı kalmadan gezebiliyorlar. Hayvanlara yaklaşım ve genel davranışlarla ilgili kuralların heryere asılmış olmasına rağmen kural ihlalleri (hayvanlara yemek artıkları vermek, kafesin içine girmek, kafes ve demirlere vurup hayvanları korkutmak vs.) had safhadaydı. Özellikle ceylanların bulunduğu alana demirleri aşarak giren çocuğu ailesinin alkışlayıp, babasının "dağ aslanı geliyor" diyerek korkutması görülmeye değer gösterilerdi. İnsan kafesin hangi tarafındakilerin ziyaretçi, hangi tarafındakilerin yerli olduğunu karıştırıveriyor.
Karain Mağarası
Antalya'nın 30km kuzey batısında bulunan Karain Mağarası Anadolu'nun en eski yerleşimlerinden biri. Denizden 430, önündeki ovadan ise 130 mt yükseklikteki mağaraya gişe binasının yanındaki patika-merdiven karışımı bir yoldan yaklaşık 15-20 dk tırmanarak ulaşılıyor. Giriş 5TL/kişi fakat müzekart sahiplerinin herhangi bir ödeme yapması gerekmiyor. Dilerseniz görevli ingilizce broşürlerden veriyor, biz gittiğimizde diğer dillerdekilerden ellerinde kalmamıştı.
Mağara 5 gözden oluşuyor, oldukça karmaşık bir yapıyla bir birine bağlanan bu gözlerden iki tanesine giriş yol. İçeri girerken sağ tarafta kazı çalışmaları devam ettiği için kordonla çevrilmiş. burada en çok dikkatimi çeken kazı yapılan alanda derinliğin 5-6mt den fazla olması idi. Daha sonra okuduğum kadarıyla 11mt derinliğe ulaşılan yerler varmış. Bunun sebebi uzun süre iskan edilen mağarada yıllar boyunca toprağın birikmesiymiş. Konuyla ilgili detaylı bilgi almak isteyenler buradan Antalya müzesi resmi sitesine ulaşabilirler.
Tepeden aşağıya indikten sonra giriş kapısının yakınlarındaki çeşmenin yanında çay içip piknik yaptık. Dönüş yolunda Döşemealtı üzerinden oldukça rahat bir şekilde Hayvanat bahçesine ulaştık.
Antalya Büyükşehir Belediyesi Hayvanat Bahçesi ve Doğa Parkı
Hayvanat Bahçelerinin oldukça hüzünlü yerler olduğunu düşünmüşümdür. İnsan veya hayvan, bir canlının özgürlüğünün kısıtlanması ve demir parmaklıklar ardında sergilenmesinin eski zamana ait bir eğlence olduğunu düşünüyorum. Zira günümüzde görmek istediğiniz her hangi bir hayvana ait herhangi bir bilgiyi internet vasıtasıyla edinmek mümkün. Bu düşüncelerle ana kapıdan içeriye girdiğimizde görevli araç başına 10TL giriş parası ödememiz gerektiğini söyledi (yaya girişi 5TL, öğrenci ücretsiz). Girer girmez dikkatimi çeken ilk şey ormanın içindeki çok yüksek sesili müzik ve yoğun araç trafiği oldu. Hayvanat bahçesiyle ilgili bir sürü şey duymuş ve okumuştum. Hatta bu alanda dağ bisikleti yarışlarının da yapıldığını biliyordum ama bunca zamandır yolumuz bu tarafa hiç düşmemişti. Diğer yandan en son hayvanat bahçesi ziyaretimin 10'lu yaşlarda Gülhane Parkı'nda olduğunu düşünürsek tam olarak neyle karşılaşacağımı da bilmiyordum.
Park oldukça büyük bir alana kurulmuş- resmi kayıtlara göre 400 dönümün üzerinde. Hayvanlar için ayrılan alanlar beklediğimden çok daha genişti. Hayvanlar türlerine göre pavilyonlara ayrılmış ve ziyaretçiler bu alanlar arasında belli bir rotaya bağlı kalmadan gezebiliyorlar. Hayvanlara yaklaşım ve genel davranışlarla ilgili kuralların heryere asılmış olmasına rağmen kural ihlalleri (hayvanlara yemek artıkları vermek, kafesin içine girmek, kafes ve demirlere vurup hayvanları korkutmak vs.) had safhadaydı. Özellikle ceylanların bulunduğu alana demirleri aşarak giren çocuğu ailesinin alkışlayıp, babasının "dağ aslanı geliyor" diyerek korkutması görülmeye değer gösterilerdi. İnsan kafesin hangi tarafındakilerin ziyaretçi, hangi tarafındakilerin yerli olduğunu karıştırıveriyor.
Bütün bu olumsuz görüşlerimin ve şahit olduğum aşırılıkların yanında hayvanat bahçesinin birçok insan için oldukça önemli bir yere sahip olduğunu da gördüm. Ziyaretçi kitlesinin profili ve davranışları beklentilerin çok altında da olsa, birçok insanın burada olmaktan büyük heyecan duyduğu ve keşif duygularını burada- kafes arkasındaki hayvanlara bakarak- tatmim ettiklerini gözlemledim. Göçebe bir kültürden gelen fakat seyahat etme kültürü bulunmayan toplumuzun belki de ezberleyerek öğrenme yerine deneyimlerek öğrenme alışması için bu tür yerlerin arttırılması gerekmekte, her ne kadar yolu doğallıktan çok uzakta ve hayvanların esaretine mal olsa da...
Hayvanat bahçesi resmi sitesi için tıklayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder